Ik loop al een tijdje moe. Niet omdat Nora en/of Marie slecht slapen, wel integendeel. Tussen 22u en 23u gaat Marie als laatste patat in haar bedje en om 7u is Nora als eerste wakker.
Ik zou dus perfect elke nacht minstens 8 uur kunnen slapen…
…op voorwaarde dat ik zelf niet te laat in bed kruip. En daar wringt het schoentje. De laatste weken lukt me dat niét. Hoewel het echt een must is, want ik heb minstens 8 uur slaap echt wel nodig. Ik neem me telkens voor om na Marie’s voeding in bed te kruipen, maar dat lukt zelden tot nooit. Ofwel ben ik iets aan het volgen op tv (wat nadien bijna altijd pure tijdverspilling blijkt te zijn), ofwel geraak ik niet vanachter de laptop. ’s Avonds voel ik mij namelijk plots veel minder moe dan overdag, maak ik mezelf wijs dat die vermoeidheid best wel meevalt en dat ik overdag wel een beetje zal bijslapen indien nodig (right!) waardoor het toch weer veel te laat wordt (lees: 24u of later).Met als resultaat dat ik ’s morgens nauwelijks uit mijn bed geraak en overdag doodmoe loop. En ik mezelf nogmaals echtig-de-echtig beloof om vroeg in bed te kruipen. Totdat het weer avond is…
Een vicieuze cirkel zowaar!
En zo kabbelt die vermoeidheid wat voort tot er een druppel is die de emmer doet overlopen. Het voorbije weekend was namelijk heel vermoeiend. Vrijdagavond etentje met de collega’s (heel gezellig, maar laat thuis), zaterdag een drukke dag en toch weer laat gaan slapen, zaterdagnacht een paar keer uit bed gemoeten voor Marie (een primeur!): ze maakte koorts (koorts heeft 24u geduurd en is nu dus gedaan, geen idee wat de oorzaak was), was overstuur, kon niet slapen, Perdolan suppo gegeven, uurtje geslapen, dan weer wakker, haar laten drinken en dan wel rustig geslapen tot ’s ochtends. Zondag alweer een erg drukke dag, gaan lopen, bij vrienden geweest en pas rond 23u thuis… en weer veel te laat gaan slapen, ondanks de vorige gebroken nacht.
Vandaag ben ik moe, kapot, slechtgezind, op, futloos, lastig, …
Heb nog niets constructiefs gedaan, behalve wat rondhangen en bloggen (3 postjes op een dag!). Heb voor niets energie en alles is mij teveel. En ook Marie is blijkbaar moe: vanmorgen gedronken om 7u (ietsje vroeger dan anders), direct weer in slaap gevallen tot 11u30, opnieuw gedronken, om 12u45 weer moe en nu, om 15u30, nog steeds aan het slapen. Ze slaapt wel erg veel vandaag…
Vanavond ga ik dus ECHTIG DE ECHTIG ten laatste om 23u mijn bed in. Beloofd. Erewoord. Echt waar.
Reacties