“Spaghetti!”

“Allez Nora, lach ne keer mooi” is een zinsnede die we hier al lang niet meer gebruiken. Want ze lacht niet mooi dan. Ik denk trouwens dat de meeste kindjes allesbehalve mooi lachen als het hun gevraagd wordt. Ofwel kijkt ze boos, ofwel kijkt en loopt ze weg, ofwel wil ze meteen zélf een foto nemen en enkel als ze goedgezind is, doet ze wat moeite en ziet haar lach er zo uit:

En dat zijn dan nog de mooiste voorbeeldjes. Vaak knijpt ze haar ogen halfdicht en lijkt haar lach eerder op een heel erg pijnlijke grimas. Ik heb gezocht naar een typisch voorbeeld maar heb er geen gevonden, waarschijnlijk omdat ik de foto’s meteen wis wegens – ehm – toch niet zo flatterend, zullen we maar zeggen. En dat durf ik zeggen van mijn eigen vlees en bloed, tsssss! :)

Nu proberen we zoveel mogelijk spontane foto’s te trekken waarbij we heel snel moeten zijn: eens ze in de mot heeft dat er een fototoestel in de buurt is, is het gedaan met mooie kiekjes proberen te nemen. Het heeft eventjes gewerkt om haar “spaghetti” te laten zeggen, dat vond ze best wel grappig waardoor ze spontaan moest lachen. Maar dat werkt nu ook niet meer.

Maar misschien zijn er toch uitzonderingen. De aanleiding van deze post zijn eigenlijk fotootjes van een koddig Klein Konijn: Renee haar lach hier lijkt een “allez, lach ne keer mooi”-lachje te zijn, maar een geforceerd lachje dat wél supermooi en spontaan overkomt.

Nuja, dat niet willen en kunnen poseren zal Nora ongetwijfeld wel van de mama hebben.

Explore posts in the same categories: Nora, Vanallesennogwat