Tutjes-afkick-plan I

Doel:

Nora haar drie tutjes laten afgeven aan de Sint zodat de Sint de tutjes aan de beebietjes kan geven die geen tutjes hebben en veel wenen…

Voorbereiding:

De Sintkalender (met dank aan Maaike en Mme Zsazsa): een succes! Ze vond het geweldig om een “kruisje” te tekenen als de dag voorbij was.
Het boekje ‘Anna gooit haar tutjes weg’ van Kathleen Amant. Vorige week aangeschaft en ze heeft toch wel twee keer het verhaaltje willen lezen… Ik denk dat ze het een beetje te confronterend vond. Ze werd er alleszins niet enthousiaster op om haar tutjes af te geven, het klonk eerder van “Mijn tutjes moeten hierblijven, mama, niet voor de beebietjes”. Maar het hielp wel om haar toch een beetje te overtuigen en voor te bereiden. Hoop ik.

Methode:

Gisteren mocht ze voor de eerste keer haar schoentje zetten (aangezien de Sint en zijn pieten gisteren met de boot in Ninove gearriveerd zijn, later meer hierover) en één van haar tutjes erbij leggen. In ruil voor haar opoffering kreeg ze uiteraard een cadeautje en chocola en snoepjes. En eeuwige dankbaarheid van de Sint wegens het opnieuw blij maken van die arme bloedjes van beebies zonder tutje.
Haar tweede tutje mag ze ofwel afgeven aan de Sint die op bezoek komt op papa zijn werk, ofwel mag ze op 5 december twee tutjes (in plaats van één) bij haar schoentje leggen.

Resultaat:

Nora was vooral onder de indruk van de brief, geschreven door Sinterklaas zelf *, waarin uiteraard stond dat ze heel flink was dat ze haar tutje wegschonk en dat ze nu geen tutjes meer nodig heeft omdat ze nu de knuffel Noukie heeft (ze is gek op dat vreselijk belerend kinderprogramma van Noukie…) om mee te slapen. En het lijkt te werken. Nora en Noukie zijn al onafscheidelijk en ze is duidelijk apetrots.
Marie was vooral onder de indruk van de chocola.

Benieuwd hoe blij en enthousiast ze nog zal zijn na het definitieve afscheid van haar derde en laatste tutje…

* Wij De Sint en Zwarte Piet hadden niet goed opgeruimd en hadden het doosje met de krijtjes en de twee krijtjes waarmee ze de brieven schreven, laten rondslingeren en niet terug op zijn plaats gelegd. En grappig dat Nora dat vond, niet te doen :)

Leuk detail: bij het vorige Sint bezoek was het Nora die de poezenpyama van Marie nog droeg. Ze worden groot, ‘ons maskes’!

Explore posts in the same categories: Marie, Nora, Tleven